لطفا توجه فرمایید: هزینه دانلود فقط یک صلوات می باشد.باتشکر

↓

اللــهـم صـل عــلی مــحمد و ال مــحمد

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

عاي مشلول، موسوم به دعاى «الشاب المأخوذ بذنبه» [يعنى: جوانى كه به سبب گناهش گرفتار عذاب حق شده] اين دعا از كتابهاى كفعمى و «مهج الدعوات» نقل شده، و دعايى است كه آن را امير المؤمنين عليه السّلام به جوانى كه به خاطر گناه و ستم در حقّ پدرش شل شده بود آموزش داد، جوان اين دعا را خواند و حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله را در خواب ديد كه دست مباركش را بر اندام او كشيد و فرمود: بر اسم اعظم خدا محافظت كن كه كار تو به خير خواهد بود، پس بيدار شد درحالي كه سالم شده بود و آن دعا اين است:

 

 

 

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ، يَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِكْرَامِ، يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ، يَا حَيُّ لا إِلَهَ إِلّا أَنْتَ، يَا هُوَ، يَا مَنْ لا يَعْلَمُ مَا هُوَ، وَ لا كَيْفَ هُوَ، وَ لا أَيْنَ هُوَ، وَ لا حَيْثُ هُوَ إِلّا هُوَ، يَا ذَا الْمُلْكِ وَ الْمَلَكُوتِ، يَا ذَا الْعِزَّةِ وَ الْجَبَرُوتِ، يَا مَلِكُ يَا قُدُّوسُ، يَا سَلامُ يَا مُؤْمِنُ يَا مُهَيْمِنُ، يَا عَزِيزُ يَا جَبَّارُ، يَا مُتَكَبِّرُ يَا خَالِقُ يَا بَارِئُ، يَا مُصَوِّرُ يَا مُفِيدُ، يَا مُدَبِّرُ يَا شَدِيدُ، يَا مُبْدِئُ يَا مُعِيدُ، يَا مُبِيدُ يَا وَدُودُ، يَا مَحْمُودُ يَا مَعْبُودُ،

خدايا! از تو خواستارم به نامت، به نام خدا كه رحمتش بسيار و مهرباني اش هميشگي است، اي داراي بزرگي و بزرگواري، اي زنده اي هميشه پاينده، اي زنده، معبودي جز تو نيست، اي او، اي آن كه كسي نمي داند او چيست، و نمي داند او چگونه است، و نمي داند كجاست، و نمي داند در كدام سو است، اي داراي فرمانروايي و ملكوت، اي صاحب عزّت و جبروت، اي فرمانروا، اي منزّه از هر عيب، اي سلام، اي ايمني بخش، اي پرشكوه، اي عزّتمند، اي دارنده قهر، اي بزرگمنش، اي آفريننده، اي پديدآورنده، اي صورتگر، اي سودبخش، اي تدبير كننده، اي محكم كار، اي آغازگر، اي برگشت دهنده، اي نابود كننده ستمگران، اي دوست نيكان، اي ستوده، اي پرستيده،

 

يَا بَعِيدُ يَا قَرِيبُ، يَا مُجِيبُ يَا رَقِيبُ يَا حَسِيبُ، يَا بَدِيعُ يَا رَفِيعُ، يَا مَنِيعُ يَا سَمِيعُ، يَا عَلِيمُ يَا حَلِيمُ يَا كَرِيمُ، يَا حَكِيمُ يَا قَديِمُ، يَا عَلِيُّ يَا عَظِيمُ، يَا حَنَّانُ يَا مَنَّانُ، يَا دَيَّانُ يَا مُسْتَعَانُ، يَا جَلِيلُ يَا جَمِيلُ، يَا وَكِيلُ يَا كَفِيلُ، يَا مُقِيلُ يَا مُنِيلُ، يَا نَبِيلُ يَا دَلِيلُ، يَا هَادِي يَا بَادِي، يَا أَوَّلُ يَا آخِرُ، يَا ظَاهِرُ يَا بَاطِنُ، يَا قَائِمُ يَا دَائِمُ، يَا عَالِمُ يَا حَاكِمُ، يَا قَاضِي يَا عَادِلُ، يَا فَاصِلُ يَا وَاصِلُ، يَا طَاهِرُ يَا مُطَهِّرُ، يَا قَادِرُ يَا مُقْتَدِرُ، يَا كَبِيرُ يَا مُتَكَبِّرُ، يَا وَاحِدُ يَا أَحَدُ، يَا صَمَدُ يَا مَنْ لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ، وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ، وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ صَاحِبَةٌ وَ لا كَانَ مَعَهُ وَزِيرٌ ،

 

اي دور از هر چيز، اي نزديك به هرچيز، اي اجابت كننده، اي ديدبان، اي حسابرس، اي نوآفرين، اي بلندمرتبه، اي ارجمند، اي شنوا، اي دانا، اي بردبار، اي بزرگوار، اي فرزانه، اي ديرينه، اي والا، اي بزرگ، اي پرمهر، اي عطابخش، اي جزادهنده، اي ياري كننده، اي با جلالت، اي زيبا، اي كارگزار، اي كفايت كننده، اي بخشنده لغزش، اي رساننده نعمت، اي شريف، اي رهنما، اي هدايت گر، اي آغازگر، اي اوّل، اي آخر، اي آشكار، اي پنهان، اي استوار، اي پايدار، اي آگاه، اي حكمران، اي داور، اي دادگر، اي جدا كننده، اي پيونددهنده، اي پاك، اي پاك كننده، اي توانا، اي نيرومند، اي بزرگ، اي بزرگمنش، اي يگانه، اي يكتا، اي مقصود دل نيازمندان، اي آن كه نزاده و زاده نشده، و همتايي ندارد و همسري برايش نباشد و وزيري با او نبوده

وَ لا اتَّخَذَ مَعَهُ مُشِيراً، وَ لا احْتَاجَ إِلَى ظَهِيرٍ، وَ لا كَانَ مَعَهُ مِنْ إِلَهٍ غَيْرُهُ، لا إِلَهَ إِلّا أَنْتَ، فَتَعَالَيْتَ عَمَّا يَقُولُ الظَّالِمُونَ عُلُوّاً كَبِيراً، يَا عَلِيُّ يَا شَامِخُ، يَا بَاذِخُ يَا فَتَّاحُ، يَا نَفَّاحُ يَا مُرْتَاحُ، يَا مُفَرِّجُ يَا نَاصِرُ يَا مُنْتَصِرُ، يَا مُدْرِكُ يَا مُهْلِكُ يَا مُنْتَقِمُ، يَا بَاعِثُ يَا وَارِثُ، يَا طَالِبُ يَا غَالِبُ، يَا مَنْ لا يَفُوتُهُ هَارِبٌ، يَا تَوَّابُ يَا أَوَّابُ، يَا وَهَّابُ، يَا مُسَبِّبَ الْأَسْبَابِ، يَا مُفَتِّحَ الْأَبْوَابِ، يَا مَنْ حَيْثُمَا دُعِيَ أَجَابَ، يَا طَهُورُ يَا شَكُورُ، يَا عَفَوُّ يَا غَفُورُ، يَا نُورَ النُّورِ، يَا مُدَبِّرَ الْأُمُورِ،

و براي خود مشاوري نگرفته، و به پشتيباني نيازمند نگشته، و با او جز او معبودي نبوده است، نيست معبودي جز تو، تو برتر از آني كه ستمكاران گويند بسيار برتري، اي والا، اي بلندمرتبه، اي عطابخش، اي گشايشگر، اي بخشايشگر، اي فرح بخش دلها، اي غم زدا، اي ياري رسان، اي ياري ستان، اي دريابنده، اي نابود كننده، اي انتقام گيرنده، اي برانگيزنده، اي وارث، اي خواهان، اي چيره، اي كه گريزنده اي از دستش نگريزد، اي بسيار توبه پذير، اي بسيار پذيراي بندگان، اي بسيار بخشنده، اي فراهم آورنده سببها، اي گشاينده درها، اي آن كه هرگاه و هرجا خوانده شود اجابت نمايد، اي پاك كننده، اي قدردان صالحان، اي با گذشت، اي آمرزنده، اي روشنايي نور، اي مدبّر امور،
يَا لَطِيفُ يَا خَبِيرُ، يَا مُجِيرُ يَا مُنِيرُ، يَا بَصِيرُ يَا ظَهِيرُ يَا كَبِيرُ، يَا وِتْرُ يَا فَرْدُ يَا أَبَدُ، يَا سَنَدُ يَا صَمَدُ، يَا كَافِي يَا شَافِي، يَا وَافِي يَا مُعَافِي، يَا مُحْسِنُ يَا مُجْمِلُ، يَا مُنْعِمُ يَا مُفْضِلُ، يَا مُتَكَرِّمُ يَا مُتَفَرِّدُ، يَا مَنْ عَلا فَقَهَرَ، يَا مَنْ مَلَكَ فَقَدَرَ، يَا مَنْ بَطَنَ فَخَبَرَ، يَا مَنْ عُبِدَ فَشَكَرَ، يَا مَنْ عُصِيَ فَغَفَرَ، يَا مَنْ لا تَحْوِيهِ [يَحْوِيهِ ] الْفِكَرُ، وَ لا يُدْرِكُهُ بَصَرٌ، وَ لا يَخْفَى عَلَيْهِ أَثَرٌ، يَا رَازِقَ الْبَشَرِ، يَا مُقَدِّرَ كُلِّ قَدَرٍ،

اي مهربان، اي آگاه، اي پناه دهنده، اي روشني بخش، اي بينا، اي مددرسان، اي بزرگ، اي يكتا، اي يگانه، اي پاينده، اي تكيه گاه، اي بي نياز، اي كفايت كننده، اي شفابخش، اي وفا كننده، اي عافيت بخش، اي نيكوكار، اي زيبايي بخش، اي نعمت افزا، اي فزون بخش، اي گرامي، اي بي همتا، اي آن كه بلندي گرفت و چيره گشت، اي آن كه در فرمانروايي اش توانا شد، اي آن كه پنهان شد و آگاه گشت، اي آن كه پرستيده شد و پذيرفت، اي آن كه نافرماني شد و آمرزيد، اي آن كه انديشه نگنجايدش، و ديده اي او را در نيابد، و اثري بر او پوشيده نماند، اي روزي دهنده بشر، اي اندازه گير هر اندازه،

يَا عَالِيَ الْمَكَانِ، يَا شَدِيدَ الْأَرْكَانِ، يَا مُبَدِّلَ الزَّمَانِ، يَا قَابِلَ الْقُرْبَانِ، يَا ذَا الْمَنِّ وَ الْإِحْسَانِ، يَا ذَا الْعِزَّةِ وَ السُّلْطَانِ، يَا رَحِيمُ يَا رَحْمَانُ، يَا مَنْ هُوَ كَلَّ يَوْمٍ فِي شَأْنٍ، يَا مَنْ لا يَشْغَلُهُ شَأْنٌ عَنْ شَأْنٍ، يَا عَظِيمَ الشَّأْنِ، يَا مَنْ هُوَ بِكُلِّ مَكَانٍ، يَا سَامِعَ الْأَصْوَاتِ، يَا مُجِيبَ الدَّعَوَاتِ، يَا مُنْجِحَ الطَّلِبَاتِ، يَا قَاضِيَ الْحَاجَاتِ، يَا مُنْزِلَ الْبَرَكَاتِ، يَا رَاحِمَ الْعَبَرَاتِ، يَا مُقِيلَ الْعَثَرَاتِ، يَا كَاشِفَ الْكُرُبَاتِ، يَا وَلِيَّ الْحَسَنَاتِ، يَا رَافِعَ الدَّرَجَاتِ،

اي والا جاه، اي استوار پايه، اي گرداننده روزگار، اي پذيرنده قرباني، اي منتّگذار نيكوكار، اي داراي شكوه و سلطنت، اي مهربان، اي بخشنده، اي كسي كه هر روز در كاري است، اي آن كه كاري از كار ديگر بازش ندارد، اي بلندمرتبه، اي آن كه در هر جا هست، اي شنونده نجواها، اي اجابت كننده دعاها، اي برآورنده خواسته ها و نيازها، اي فرو فرستنده بركات، اي رحم كننده بر اشكها، اي درگذرنده از لغزشها، اي برطرف كننده ناراحتيها، اي سرچشمه خوبيها، اي بالابرنده درجات،

يَا مُؤْتِيَ السُّؤْلاتِ، يَا مُحْيِيَ الْأَمْوَاتِ، يَا جَامِعَ الشَّتَاتِ، يَا مُطَّلِعا عَلَى النِّيَّاتِ، يَا رَادَّ مَا قَدْ فَاتَ، يَا مَنْ لا تَشْتَبِهُ عَلَيْهِ الْأَصْوَاتُ، يَا مَنْ لا تُضْجِرُهُ الْمَسْأَلاتُ، وَ لا تَغْشَاهُ الظُّلُمَاتُ، يَا نُورَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاوَاتِ، يَا سَابِغَ النِّعَمِ، يَا دَافِعَ النِّقَمِ، يَا بَارِئَ النَّسَمِ، يَا جَامِعَ الْأُمَمِ، يَا شَافِيَ السَّقَمِ، يَا خَالِقَ النُّورِ وَ الظُّلَمِ، يَا ذَا الْجُودِ وَ الْكَرَمِ، يَا مَنْ لا يَطَأُ عَرْشَهُ قَدَمٌ، يَا أَجْوَدَ الْأَجْوَدِينَ، يَا أَكْرَمَ الْأَكْرَمِينَ، يَا أَسْمَعَ السَّامِعِينَ، يَا أَبْصَرَ النَّاظِرِينَ، يَا جَارَ الْمُسْتَجِيرِينَ ،
اي دهنده خواسته ها، اي زنده كننده مردگان، اي گرد آورنده پراكنده ها، اي آگاه از نيتّها، اي برگرداننده آنچه از دست رفته، اي كسي كه نجواها بر او مشتبه نشود، اي كسي كه درخواست ها او را به ستوه نياورد، و تاريكيها او را فرا نگيرد، اي روشني زمين و آسمانها، اي فروريز نعمتها، اي دفع كننده بدفرجاميها، اي آفريننده آدميان، اي گرد آورنده امّتها، اي شفابخش دردها، اي پديدآورنده روشني و تاريكيها، اي صاحب جود و كرم، اي آن كه به عرشش قدمي پاي ننهد، اي بخشنده ترين بخشندگان، اي كريم ترين كريمان، اي شنواترين شنوايان، اي بيناترين بينايان، اي پناه پناه جويان،

يَا أَمَانَ الْخَائِفِينَ، يَا ظَهْرَ اللاجِينَ، يَا وَلِيَّ الْمُؤْمِنِينَ، يَا غِيَاثَ الْمُسْتَغِيثِينَ، يَا غَايَةَ الطَّالِبِينَ، يَا صَاحِبَ كُلِّ غَرِيبٍ، يَا مُونِسَ كُلِّ وَحِيدٍ، يَا مَلْجَأَ كُلِّ طَرِيدٍ، يَا مَأْوَى كُلِّ شَرِيدٍ، يَا حَافِظَ كُلِّ ضَالَّةٍ، يَا رَاحِمَ الشَّيْخِ الْكَبِيرِ، يَا رَازِقَ الطِّفْلِ الصَّغِيرِ، يَا جَابِرَ الْعَظْمِ الْكَسِيرِ، يَا فَاكَّ كُلِّ أَسِيرٍ، يَا مُغْنِيَ الْبَائِسِ الْفَقِيرِ، يَا عِصْمَةَ الْخَائِفِ الْمُسْتَجِيرِ، يَا مَنْ لَهُ التَّدْبِيرُ وَ التَّقْدِيرُ، يَا مَنِ الْعَسِيرُ عَلَيْهِ سَهْلٌ يَسِيرٌ، يَا مَنْ لا يَحْتَاجُ إِلَى تَفْسِيرٍ ،

اي امان هراسناكان، اي تكيه گاه پناهندگان، اي سرپرست مؤمنان، اي فريادرس فريادكنندگان، اي مقصود دل نيازمندان، اي كس هر بي كس، اي همدم هر تنها، اي پناه هر رانده، اي مأواي هر آواره، اي نگهدار هر گمشده، اي مهرورز سالخوردگان، اي روزي دهنده كودكان خردسال، اي ترميم كننده استخوان شكسته، اي رهاننده هر اسير، اي بي نياز كننده هر بينواي تهيدست، اي پناه هر ترسان پناه جو، اي آن كه تدبير و تقدير از آن اوست، اي آن كه دشواريها براي او سهل و آسان است، اي آن كه نيازمند به دليل و تفسير نيست،

يَا مَنْ هُوَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ، يَا مَنْ هُوَ بِكُلِّ شَيْ ءٍ خَبِيرٌ، يَا مَنْ هُوَ بِكُلِّ شَيْ ءٍ بَصِيرٌ، يَا مُرْسِلَ الرِّيَاحِ، يَا فَالِقَ الْإِصْبَاحِ، يَا بَاعِثَ الْأَرْوَاحِ، يَا ذَا الْجُودِ وَ السَّمَاحِ، يَا مَنْ بِيَدِهِ كُلُّ مِفْتَاحٍ، يَا سَامِعَ كُلِّ صَوْتٍ، يَا سَابِقَ كُلِّ فَوْتٍ، يَا مُحْيِيَ كُلِّ نَفْسٍ بَعْدَ الْمَوْتِ، يَا عُدَّتِي فِي شِدَّتِي، يَا حَافِظِي فِي غُرْبَتِي، يَا مُونِسِي فِي وَحْدَتِي، يَا وَلِيِّي فِي نِعْمَتِي، يَا كَهْفِي حِينَ تُعْيِينِي الْمَذَاهِبُ، وَ تُسَلِّمُنِي الْأَقَارِبُ، وَ يَخْذُلُنِي كُلُّ صَاحِبٍ، يَا عِمَادَ مَنْ لا عِمَادَ لَهُ،

اي آن كه بر هر كاري تواناست، اي آن كه به هر چيزي داناست، اي آن كه به همه چيز بيناست، اي فرستنده بادها، اي شكافنده روشني صبح، اي برانگيزنده ارواح، اي صاحب جود و بخشش، اي آن كه هر كليدي به دست اوست، اي شنونده هر نجوا، اي پيشتر از هر آنچه گذشته، اي حيات بخش هر جان پس از مرگ، اي توشه ام در سختي، اي نگهدارم در غربت، اي همدمم در تنهايي، اي سرپرستم در نعمت، اي پناهم آنگاه كه روشهاي ناهنجار درمانده ام سازد و نزديكان رهايم كنند و هر همدمي دست از ياري ام بردارد، اي تكيه گاه آن كه تكيه گاهي ندارد،

يَا سَنَدَ مَنْ لا سَنَدَ لَهُ، يَا ذُخْرَ مَنْ لا ذُخْرَ لَهُ، يَا حِرْزَ مَنْ لا حِرْزَ لَهُ، يَا كَهْفَ مَنْ لا كَهْفَ لَهُ، يَا كَنْزَ مَنْ لا كَنْزَ لَهُ، يَا رُكْنَ مَنْ لا رُكْنَ لَهُ، يَا غِيَاثَ مَنْ لا غِيَاثَ لَهُ، يَا جَارَ مَنْ لا جَارَ لَهُ، يَا جَارِيَ اللَّصِيقَ، يَا رُكْنِيَ الْوَثِيقَ، يَا إِلَهِي بِالتَّحْقِيقِ، يَا رَبَّ الْبَيْتِ الْعَتِيقِ، يَا شَفِيقُ يَا رَفِيقُ، فُكَّنِي مِنْ حَلَقِ الْمَضِيقِ، وَ اصْرِفْ عَنِّي كُلَّ هَمٍّ وَ غَمٍّ وَ ضِيقٍ، وَ اكْفِنِي شَرَّ مَا لا أُطِيقُ، وَ أَعِنِّي عَلَى مَا أُطِيقُ، يَا رَادَّ يُوسُفَ عَلَى يَعْقُوبَ، يَا كَاشِفَ ضُرِّ أَيُّوبَ، يَا غَافِرَ ذَنْبِ دَاوُدَ، يَا رَافِعَ عِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ وَ مُنْجِيَهُ مِنْ أَيْدِي الْيَهُودِ، يَا مُجِيبَ نِدَاءِ يُونُسَ فِي الظُّلُمَاتِ، يَا مُصْطَفِيَ مُوسَى بِالْكَلِمَاتِ،

اي پشتوانه كسي كه پشت وپناهي ندارد، اي اندوخته هر بي اندوخته، اي نگهدار آن كه نگهداري ندارد، اي پناه بي پناهان، اي گنجينه كسي كه برايش گنج نيست، اي تكيه گاه هر بي كس، اي فريادرس آن كه برايش فريادرسي نيست، اي همسايه بي همسايگان، اي همسايه همراه من، اي تكيه گاه محكم، اي خداي من به حقيقت، اي پروردگار خانه كعبه، اي مهربان، اي دوست، رهايم كن از بندهاي تنگناها، و هر غم و اندوه و تنگي را از من برگردان، و شرّ آنچه را تاب نياورم از من دور ساز و بر آنچه مي توانم ياري ام ده، اي بازگرداننده يوسف نزد يعقوب، اي برطرف كننده رنج ايوب، اي آمرزنده خطاي داود، اي بالا برنده عيسي بن مريم و رهايي بخش او از دست يهود، اي پاسخ دهنده به نداي يونس در دل تاريكيها، اي برگزيننده موسي براي سخن گويي،

يَا مَنْ غَفَرَ لِآدَمَ خَطِيئَتَهُ، وَ رَفَعَ إِدْرِيسَ مَكَاناً عَلِيّاً بِرَحْمَتِهِ، يَا مَنْ نَجَّى نُوحاً مِنَ الْغَرَقِ، يَا مَنْ أَهْلَكَ عَاداً الْأُولَى، وَ ثَمُودَ فَمَا أَبْقَى، وَ قَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُ، إِنَّهُمْ كَانُوا هُمْ أَظْلَمَ وَ أَطْغَى، وَ الْمُؤْتَفِكَةَ أَهْوَى، يَا مَنْ دَمَّرَ عَلَى قَوْمِ لُوطٍ، وَ دَمْدَمَ عَلَى قَوْمِ شُعَيْبٍ، يَا مَنِ اتَّخَذَ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلاً، يَا مَنِ اتَّخَذَ مُوسَى كَلِيماً، وَ اتَّخَذَ مُحَمَّداً صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ عَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ حَبِيباً، يَا مُؤْتِيَ لُقْمَانَ الْحِكْمَةَ، وَ الْوَاهِبَ لِسُلَيْمَانَ مُلْكاً لا يَنْبَغِي لِأَحَدٍ مِنْ بَعْدِهِ، يَا مَنْ نَصَرَ ذَا الْقَرْنَيْنِ عَلَى الْمُلُوكِ الْجَبَابِرَةِ، يَا مَنْ أَعْطَى الْخِضْرَ الْحَيَاةَ، وَ رَدَّ لِيُوشَعَ بْنِ نُونٍ الشَّمْسَ بَعْدَ غُرُوبِهَا،

اي آن كه خطاي آدم را بخشيد، و ادريس را به رحمت خويش به جايگاه بلندي بركشيد، اي آن كه نوح را از غرق شدن نجات بخشيد، اي آن كه هلاك ساخت قوم عاد نخستين، و قوم ثمود را و هيچكس از آنان را باقي نگذاشت، و پيش از آنها قوم نوح را هلاك نمود زيرا آنها ستمكارتر و سركش تر بودند، و نابود ساخت افترازنندگان را كه در زمين فرو رفتند، اي آن كه بر قوم لوط واژگون نمود، و بر قوم شعيب عذابي دردناك فرستاد، اي آن كه ابراهيم را دوست خويش ساخت، اي آن كه موسي را همسخن خود ساخت، و محمد (درود خدا بر او و همه خاندانش) را محبوب خويش برگرفت، اي بخشنده حكمت به لقمان، و بخشنده فرمانروايي به سليمان، چنان فرمانروايي كه براي احدي پس او سزاوار نيست، اي آن كه ذو القرنين را بر فرمانروايان سركش پيروز نمود، اي آن كه به خضر زندگي جاودان عطا فرمود، و خورشيد را پس از غروبش براي يوشع بن نون برگرداند،

يَا مَنْ رَبَطَ عَلَى قَلْبِ أُمِّ مُوسَى، وَ أَحْصَنَ فَرْجَ مَرْيَمَ ابْنَتِ عِمْرَانَ، يَا مَنْ حَصَّنَ يَحْيَى بْنَ زَكَرِيَّا مِنَ الذَّنْبِ، وَ سَكَّنَ عَنْ مُوسَى الْغَضَبَ، يَا مَنْ بَشَّرَ زَكَرِيَّا بِيَحْيَى، يَا مَنْ فَدَى إِسْمَاعِيلَ مِنَ الذَّبْحِ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ، يَا مَنْ قَبِلَ قُرْبَانَ هَابِيلَ وَ جَعَلَ اللَّعْنَةَ عَلَى قَابِيلَ، يَا هَازِمَ الْأَحْزَابِ لِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ عَلَى جَمِيعِ الْمُرْسَلِينَ وَ مَلائِكَتِكَ الْمُقَرَّبِينَ، وَ أَهْلِ طَاعَتِكَ أَجْمَعِينَ، وَ أَسْأَلُكَ بِكُلِّ مَسْأَلَةٍ سَأَلَكَ بِهَا أَحَدٌ مِمَّنْ رَضِيتَ عَنْهُ، فَحَتَمْتَ لَهُ عَلَى الْإِجَابَةِ، يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ، يَا رَحْمَانُ يَا رَحْمَانُ يَا رَحْمَانُ، يَا رَحِيمُ يَا رَحِيمُ يَا رَحِيمُ ،

اي آن كه آرامش بخشيد به قلب مادر موسي، و عفت و پاكي مريم دختر عمران را حفظ نمود، اي آن كه يحيي پسر زكريا را از گناه پاك داشت، و خشم را از موسي باز نشاند، اي آن كه زكريا را به تولّد يحيي مژده داد، اي آن كه با فرستادن ذبح عظيم، اسماعيل را از ذبح شدن نجات داد، اي آن كه قرباني هابيل را پذيرفت، و لعنت را بر قابيل قرار داد، اي گريزدهنده گروه هاي دشمن محمّد (درود خدا بر او و خاندانش) ، بر محمّد و خاندان محمّد و بر همه فرستادگان و فرشتگان بارگاهت و بر اهل طاعتت همگان درود فرست، و از تو خواستارم هر خواهشي را كه بندگان مورد خشنوديت از تو خواسته اند، و اجابت خواهش آنها حتم فرمودي، اي خدا، اي خدا، اي خدا، اي بخشنده، اي بخشنده، اي بخشنده، اي مهربان، اي مهربان، اي مهربان،

يَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِكْرَامِ، يَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِكْرَامِ، يَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِكْرَامِ، بِهِ بِهِ بِهِ بِهِ بِهِ بِهِ بِهِ أَسْأَلُكَ بِكُلِّ اسْمٍ سَمَّيْتَ بِهِ نَفْسَكَ، أَوْ أَنْزَلْتَهُ فِي شَيْ ءٍ مِنْ كُتُبِكَ، أَوْ اسْتَأْثَرْتَ بِهِ فِي عِلْمِ الْغَيْبِ عِنْدَكَ، وَ بِمَعَاقِدِ الْعِزِّ مِنْ عَرْشِكَ، وَ بِمُنْتَهَى الرَّحْمَةِ مِنْ كِتَابِكَ، وَ بِمَا لَوْ أَنَّ مَا فِي الْأَرْضِ مِنْ شَجَرَةٍ أَقْلامٌ وَ الْبَحْرُ يَمُدُّهُ مِنْ بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبْحُرٍ مَا نَفِدَتْ كَلِمَاتُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ، وَ أَسْأَلُكَ بِأَسْمَائِكَ الْحُسْنَى الَّتِي نَعَتَّهَا فِي كِتَابِكَ فَقُلْتَ:

اي داراي شكوه و كرامت، اي داراي شكوه و كرامت، اي داراي شكوه و كرامت، به او به او به او به او به او به او به او، از تو خواستارم به هر نامي كه خود را به آن ناميدي، يا آن را در كتابي از كتابهايت فرو فرستادي، يا آن را در علم غيبت نزد خود نگاه داشتي، و به بندگاههاي بلند عرشت، و به مُنتهاي رحمت از كتاب سرنوشت خويش، و به آنچه در اين آيه است: «اگر همه درختان روي زمين قلم باشند و دريا هم مركب شود كه از پس آن هفت درياي ديگر مددش كنند كلمات خدا تمام نمي شود، همانا خدا عزيز حكيم است» ، و تو را مي خوانم به نامهاي نيكويت كه آنها را در كتابت وصف كرده و گفتي:

وَ لِلَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى فَادْعُوهُ بِهَا، وَ قُلْتَ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ، وَ قُلْتَ وَ إِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ، وَ قُلْتَ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ، وَ أَنَا أَسْأَلُكَ يَا إِلَهِي وَ أَدْعُوكَ يَا رَبِّ وَ أَرْجُوكَ يَا سَيِّدِي وَ أَطْمَعُ فِي إِجَابَتِي يَا مَوْلايَ كَمَا وَعَدْتَنِي، وَ قَدْ دَعَوْتُكَ كَمَا أَمَرْتَنِي، فَافْعَلْ بِي مَا أَنْتَ أَهْلُهُ يَا كَرِيمُ، وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ، وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَجْمَعِينَ.

«و براي خدا نامهاي نيكوست، پس خدا را به آنها بخوانيد» ، و نيز گفتي: «مرا بخوانيد تا شما را اجابت كنم» ، و گفتي: «هرگاه بندگانم از تو درباره من بپرسند پس به يقين من به آنان نزديكم، دعاي دعا كننده را هرگاه دعا كند پاسخ مي دهم» ، و گفتي: «اي بندگانم كه بر خود اسراف كرديد از رحمت خدا نااميد نباشيد، همانا خدا همه گناهان را مي آمرزد، به يقين او آمرزنده مهربان است» و من از تو درخواست مي كنم اي خداي من و تو را مي خوانم اي پروردگارم، و به تو اميدوارم اي آقايم و در اجابت دعايم به تو طمع دارم اي مولايم، آنطور كه به من وعده اجابت دادي، تو را خواندم، و آنگونه كه به من امر فرمودي، پس با من چنان رفتار كن كه سزاوار تو است اي كريم، و سپاس خداي را پروردگار جهانيان و درود خدا بر محمّد و خاندانش همگان.

 

پس خاجت خود را ذكر كن كه ان شاء الله تعالي برآورده خواهد شد و در روايت «مهج الدعوات» است كه اين دعا را هرگز بدون طهارت نخوان.

 

نظرات شما درمورد این پست

• برچسب ها
• مطالب مرتبط

دانلود صوت دعای مشلولترجمه دعای مشلولدانلود صوت و متن ترجمه دعای مشلولدعای مشلول با صدای استاد فرهمنددعای مشلول همراه متن و ترجمهدعای مشلولدانلود فایل صوتی دعای مشلولدعای مشلول همراه +صوت و متن و ترجمهمتن و ترجمه دعای مشلول + صوتدانلود دعای مشلول با نوای استاد فرهمند